รายการ คิดเล่นเห็นต่างกับคำผกา ประจำวันที่ 4 สิงหาคม 2555
สก๊อยใฎมรั๊ล์ฌ์ยมริ๊รฮญไหฒ๊ธิ๊ฆ์ฯ่อง ห๊ษ์าใช่สก๊อยแธ๊มรั๊ล์ย
สก๊อยใดไม่มีรอยไหม้ที่น่อง หาใช่สก๊อยแท้ไม่
ข้อความนี้ก็อาจจะจริงในสมัยเมื่อ3-4ปีที่แล้ว แต่สมัยนี้ ต้องอ่านภาษาของชาวสก๊อยออกด้วยจึงจะเรียกว่าเป็นสก๊อยอย่างแท้จริง…
เป็นเรื่องธรรมดา เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในสังคม สิ่งที่เปลี่ยนแปลงนั้นก็จะกลายเป็นประเด็นวิพากษ์วิจารณ์อยู่สักพักหนึ่ง ก่อนที่จะถูกกลืนเป็นเนื้อเดียวกับสังคมเมื่อมีคนยอมรับได้
เฉกเช่นเดียวกับภาษา ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปได้ตามความเจริญที่เข้ามาในสังคม เมื่อหลายปีก่อนคนไทยเริ่มรู้จักคำแสลง ซึ่งคำแสลงคือถ้อยคำหรือสำนวนที่ใช้เข้าใจกันเฉพาะกลุ่มหรือชั่วระยะเวลาหนึ่ง ไม่ใช่ภาษาที่ยอมรับกันว่าถูกต้อง อย่างเช่น จ๊าบ (เป็นคำที่นิยมมากในสมัยก่อน) วีน เหวี่ยง เฟี้ยว หรือแม้แต่ กาก เกรียน (ที่ได้กลายเป็นคำแสลงที่ฮิตมากๆในยุคปัจจุบัน) จนกระทั่งพจนานุกรมใหม่ฉบับราชบัณฑิตสถานได้มีการบรรจุคำแสลงลงไปด้วย โดยรวบรวมคำที่ปรากฏระหว่างวันที่ 10 สิงหาคม 2548 - 26 เมษายน 2550 และหลายคำเป็น 'ภาษาวัยรุ่น' หรือ 'คำแสลง' ซึ่งยังไม่เป็นที่ยอมรับในภาษาไทยระดับมาตรฐาน และคำเหล่านี้เมื่อนานไปอาจยังคงอยู่หรือตายไปตามยุคสมัย ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องของอนาคต จนเมื่อเกิดกระแสของภาษาสก๊อยในอินเตอร์เน็ตขึ้นมาจึงเป็นเรื่องปกติที่จะถูกวิพากษ์วิจารณ์ถึงความไม่เหมาะสมขึ้นมาอีกครั้ง ดังนั้นรายการเราจะอยู่เฉยๆโดยที่ไม่นำเสนอเรื่องๆราวของภาษาสก๊อยไม่ได้ เพราะค่ำคืนนี้เราจะมาคิดเล่นเห็นต่างกันว่า "ภาษาสก๊อย" ทำให้ภาษาไทยวิบัติจริงๆหรือ? และภาษาแสลงอื่นๆที่นอกเหนือจากภาษาไทย เป็นอย่างไร ขอเชิญทุกท่านมาคิดเล่นเห็นต่างไปพร้อมๆกับเราได้เลยค่ะ